Czerwona chusta Salomonka

Zamiast kończyć jedną zaczętą rzecz - w tym przypadku czarne bolerko (zostały tylko rękawy) wzięłam się za dwie (!) kolejne. Tym razem z nowych włóczek. Wczoraj skończyłam jedną -  czerwoną chustę, która jest dla mojej przyjaciółki Zosi na prezent imieninowy. Co prawda do 15 maja jest jeszcze trochę czasu, ale nie chcę zwlekać na ostatnią chwilę i się denerwować - skończę czy nie skończę w terminie. Chusta gotowa, leży na półce.
Druga chusta jeszcze w połowie i nie wiem kiedy ją skończę, bo poparzyłam prawą rękę i wdał się stan zapalny. Ręka spuchnięta - w szpitalu założyli mi specjalny opatrunek - tak zwana siatka z parafiną i antybiotykiem, który mam codziennie przez 3-4 dni zmieniać; oczywiście przez to jestem unieruchomiona na pewien czas. Na szczęście jestem oburęczna i niektóre czynności mogę wykonywać lewą ręką, ale szydełkiem niestety nie potrafię. Najgorzej, że nie mogę zamoczyć opatrunku, bo cała ręka jest obandażowana. Co do chusty to nie mam dla niej przeznaczenia, może będzie dla siostry, a może spodoba się dziewczynom i zechcą ją nosić. W chwili kupowania bardzo mi się ten melanż spodobał, ale już w trakcie robienia niekoniecznie, ze względu na układ kolorów. Wolę jak kolory układają się co kilka centymetrów i w robótce wygląda to zdecydowanie inaczej. Natomiast w tym melanżu kolory układają się w pasy i według mnie nie jest to ciekawe. Pierwsze wykonanie chusty było zupełnie innym wzorem i właśnie układ kolorów w tym wzorze odstręczył mnie od kontynuowania robótki. Oczywiście sprułam. (Jeśli kiedykolwiek prułyście włóczkę mohairową, to wiecie co zostaje po takim pruciu -  cieniutki sznurek!). Nie zastanawiałam się nad poszukiwaniem kolejnego wzoru, tylko ponownie sięgnęłam po węzły Salomona i takim wzorem przerabiam drugą chustę.

Dzisiaj zatem czerwona chusta - wzór węzły Salomona, wykończona kwiatkami. Na chustę poszło mi niecałe 10 dkg włóczki, jest bardzo leciutka i co najważniejsze nie drapie.