Ogródek kwiatowy pod balkonem, powoli powstająca szydełkowa tunika i zapomniana rocznica blogu

Dość długo nic nie pisałam. Po świętach nie miałam czasu - 

tak jakoś zleciał dzień za dniem, nie wiadomo kiedy. 

A i chwalić się nie miałam czym, bo w robótkach zastój, brak weny i chęci. 

Zaglądając do moich ulubionych blogów również czytałam o braku nie tylko czasu, 

ale i weny w szydełkowaniu czy drutowaniu. Zatem nie ja jedyna przechodziłam kryzys.

 Nie dziwię się, że i pora roku nie jest przyjazna dziergającym, 

bo więcej teraz przebywamy na świeżym powietrzu, na wycieczkach czy pracach w ogródkach i działkach. Pracy na działce pozbawił mnie w tym roku mój Tata - sprzedał ją po prostu bez mojej wiedzy i zgody!

 W tej chwili został mi tylko ogródeczek pod balkonem, choć nie będę wiele przy nim robić, 

bo mają przeprowadzać roboty ociepleniowe budynku, 

więc i tak wydepczą i zniszczą to co zasadzone. 

Najbardziej szkoda mi będzie piwonii i krzewów bzu, 

będę musiała pomyśleć w jaki sposób zabezpieczyć je, 

by w jak najmniejszym stopniu ucierpiały.

Posadziłam przed ogródeczkiem dwie sadzonki głogu i wyobraźcie sobie, 

że pan koszący trawnik tak rozpędził się z kosiarką, że ściął mi je równo z trawnikiem.

 Co prawda wieczorem nie miałam już siły, by zabezpieczyć w jakiś sposób te sadzonki,

 miałam to zrobić na drugi dzień po powrocie z zabiegów rehabilitacyjnych na kręgosłup,

 a jak wróciłam i zobaczyłam już skoszony trawnik, byłam pewna, że moje sadzonki nie istnieją!

 I się nie myliłam! Byłam taka zła, że gdybym spotkała tego osobnika twarzą w twarz, 

chyba powiedziałabym mu coś niemiłego. Przecież nie było to zakopane w gąszczu trawy, 

miejsce sadzenia wyplewiłam, usunęłam kępy trawicy,  

ale jak ktoś nie myśli (nie tylko ja, ale i pan koszący!) to skutki są takie, a nie inne.

 Mimo wszystko natychmiast ogrodziłam te nieszczęsne resztki ogrodniczą siatką, 

może korzenie nie uszkodzone i liście odbiją, ale efekty tego będą widoczne pewnie w przyszłym roku.

*

Na szydełku zaczęłam tunikę z włóczki bawełnianej "Sonatka", robię  przód i tył na zmianę,

 przybywa robótki jednocześnie. Nie jestem zadowolona z gatunku tej włóczki, 

nie zawsze dobrze jest posłuchać rady pani z pasmanterii. 

Doradziła mi jej kupno i choć kolor mi odpowiadał, to już jakość, 

która w trakcie dziergania sprawia mi trochę kłopotu, niestety nie. 

Szydełko zaczepia o źle skręconą nitkę i robią mi się powyciągane pętelki. 

Muszę pruć kilka oczek, by wyrównać nitkę i dalej kontynuować, do następnego zaciągniętego supełka! Być może się mylę, być może ktoś robił taką włóczką i nie sprawiało to kłopotu, 

być może to wada fabryczna akurat tego wyrobu, nie wiem i nie będę dociekać, 

ale już nigdy nie kupię tej włóczki, bo szkoda czasu na zmaganie się z takim dzierganiem. 

Jak skończę tunikę nie omieszkam pokazać całości.

P.S.  Zupełnie zapomniałam o tym, że mój blog obchodził 24 kwietnia roczek! 

Przez ten rok wydarzyło się dużo i dobrego i złego, ale czas spędzony na blogowaniu, 

był dla mnie czymś wspaniałym. Przyjemnie było oglądać 

Wasze nowe robótki, takie małe dzieła sztuki, które nieraz zapierały mi dech w piersiach!

Natomiast na moim blogu każde nowe wyświetlenie, każdy nowy obserwator i każdy komentarz sprawiał mi dużo radości - dziękuję Wam za to!