Ważka, moje koty i sierpniowy ogródek

Taki niecodzienny gość zawitał w progi mojego ogródka:

Zdjęć dużo, choć i tak nie wszystkie tutaj pokazuję:)) Ważka dała mi się obfotografować ze wszystkich stron - aparatem prawie jej dotykałam, a ona tak spokojnie prezentowała przede mną swoją urodę! Ostatnie zdjęcie niewyraźne, ale to tuż przed jej odlotem- zamachała skrzydełkami, jakby się ze mną żegnała i już za chwilkę jej nie było...

*

A skoro już o ogródku mowa, to tak wygląda w sierpniowe popołudnie:

Pomidory rozrosły mi się bardzo, owoców jest dużo, to odmiana "czarnych pomidorków" - 

ciekawe jak będą smakować:

Pod kwiatami często chowają się moje koty, które w te upalne dni szukają cienia - 

Na zdjęciu Dyzio - łobuziaczek:)) Przeważnie można go znaleźć rozpłaszczonego na konarach drzew - niestety, to jego ulubione miejsce spacerów, a potem mamy kłopot ze ściągnięciem go na ziemię.

Gucio lubi chodzić swoimi ścieżkami - chwila nieuwagi i już nie można go znaleźć. Zaszywa się w ogródku sąsiadki, gdzie krzewy i kwiaty stanowią jeden wielki gąszcz. Ostatnio jak szukałam go, niestety nie mogłam nigdzie go odnaleźć - potem wrócił jak gdyby nigdy nic.

Jedynie Bambuś trzyma się mojej nogi jak piesek. 

*

Serdecznie pozdrawiam i życzę miłego wypoczynku sobotnio - niedzielnego:))