Sweter na drutach

Cisza na blogu, oczywiście na moim. Zawirowania komputera, niemożność publikowania,
wyzwoliła we mnie totalne zniechęcenie do wszystkiego związanego z tym urządzeniem.
 Ba, przeniosło się nawet na nic nierobienie rękodzielnicze i kompletny brak weny.
Odłożyłam wszystko - i te szydełkowe i te drutowe robótki,
muszę odpocząć i wyciszyć  emocje związane z powyższym temacie.
Niewykluczone, że i pogoda ma na to wpływ. Ta dziwna pora roku - ni to zima, ni to wiosna,
wcale nie nastraja mnie radośnie - nie mam na nic siły, 

a bóle kręgosłupa i te cholerne mrowienia dają mi popalić zarówno w dzień, jak i w nocy.
I z tym mam się pogodzić i tak żyć, bo lekarstwa na to nie ma,
a na operację zapewne nie zgodzę się nigdy w życiu. To tyle względem jak i co jest ze mną.

Poniżej jeden z ostatnich moich drutowych sweterków,  po namoczeniu lekko wyciągnął się wzdłuż.
Na szczęście rękawy zrobiłam krótsze, wydłużyły się niewiele i teraz mają długość w sam raz.
Rękawy i dół swetra wykończone pikotkami na szydełku.

Dodam, że sweter robiłam prawie dwa lata, to jeden z tych, co czekały w pawlaczu na swoją kolej:))

Na Basię jest troszkę za szeroki (bo to ona na zdjęciu pozuje), ale na mnie w sam raz,
 a to znaczy, że niewiele przytyłam od dwóch lat :)))))

 

 

 

A na koniec nasz rozrabiaka Dyzio:

 Serdecznie wszystkich pozdrawiam, życząc słonecznej niedzieli i wypoczynku :))