Śnieżne kluski śląskie

Kluski śląskie bardzo lubię. Jako samodzielne danie, również jako dodatek do gulaszu czy kotletów. Pierwszy raz jadłam takie kluski u teściowej mojego brata Adama, rodowitej Ślązaczki.

  Ona uczyła mnie je robić, ja uczyłam ją robić pierogi ruskie.  Taka kulinarna wymianka :))

O ile kluski śląskie robię i jem z apetytem, to wiem, że p. Krysia ( teściowa brata)

 ponoć nigdy, od tamtego pierwszego razu, pierogów nie ulepiła. 

Pamiętam, że kiedy tak lepiłyśmy te pierogi, wzdychała i denerwowała się,

 że nie chcą się jej "sklejać"  i żebym sama je skończyła, bo traci do nich cierpliwość:)).

Ale za to kluski robiła wyborne, do tego roladę i modrą kapustę - "niebo w gębie".

 I zawsze, gdy Ją odwiedzałam, na stole pojawiało się te tradycyjne danie śląskie.

Dzisiaj podaję ten sposób, jakiego nauczyłam się od pani Krysi.

Oczywiście nie podaję wagowo składników, bo w zasadzie nie potrzebujemy nic przy nich ważyć:

ugotowane i zmielone ziemniaki - jeszcze gorące - ubijamy na dnie garnka, wyrównujemy powierzchnię i dzielimy na cztery części (na krzyż), jedną część odkładamy,

 do tego pustego miejsca wsypujemy  mąkę ziemniaczaną do wysokości ziemniaków,

 dodajemy odłożoną część ziemniaków, sól, jedno jajko (ja dodaję jeszcze 1 żółtko)

 i szybko zagniatamy. Jeszcze ciepłą kulę dzielimy na kilka części i robimy małe kuleczki. 

Układamy na desce. Robimy małe wgłębienia. 

Ja robię te wgłębienia tylko wtedy, gdy podaję kluski z gulaszem.

 Natomiast, gdy mają być samodzielnie podane, pomijam tę czynność.

W przeciwieństwie do kopytek, które muszą być ugotowane natychmiast po zrobieniu,

 kluski śląskie mogą sobie na takiej desce leżeć surowe,

 a nawet dopiero na drugi dzień być ugotowane.

Gotujemy w osolonej, wrzącej wodzie - około 3-4 minut 

od wypłynięcia na powierzchnię wody.

I to wszystko! Moje danie wygląda tak - posypane startym białym serem:

Smacznego!